خاطرات دیروز

دیروز یه سفر 960 کیلومتری به شهر سیرجان استان کرمان داشتیم ، صبح ساعت 9 از تهران حرکت کردیم و بعد از گذشتن از استانهای تهران ، قم ، اصفهان و یزد وارد استان کرمان شدیم ، ساعت 8:30 شب به سیرجان رسیدیم .

داشتم خاطرات سفرهای گذشتم به این شهر رو مرور می کردم که یه موضوع خیلی جالب یادم اومد.

بیست و هفتم خرداد 88 بود که من به اتفاق دو نفر از دوستان برای انجام کاری به معدن سنگ آهن گل گهر سیرجان مسافرت کردیم ، غروب همون روز برای خرید و تفریح رفتیم تو شهر.دیدم کنار خیابان اصلی شهر موجوداتی یه کم بزرگتر از زنبور تو پلاستیک فریزر ریخته بودن و می فروختن ، رفتیم جلو ، من از فروشنده پرسیدم : دوست عزیز اینا چی ان ؟ نگاه پر معنایی به من کرد و با لهجه قشنگ کرمانی گفت: جیرجیرک . با تعجب بیشتر پرسیدم : خب چرا اینجوری اونا رو ریختی تو پلاستیک ؟ گفت : می فروشیم . گفتم :کاربردشون چیه ؟

گفت : می خورن. یکی از دوستان که از تعجب دهانش باز مونده بود پرسید : چطوری ؟ و طرف هم بسیار زیبا روش طبخ اونها رو توضیح داد . گفت: تابه رو می ذاری تا خوب گرم بشه بعد اینا رو می ریزی توش و عین تخمه تفت می دی وقتی پفکی شدن تابه رو بر می داری. 

 دوباره پرسید:خاصیتشون چیه ؟ گفت : خاصیتهای زیادی داره برا کمر درد ، نفخ شکم و معد درده خوبه.در همین حین من هم صبحتهای این دو نفر رو گوش می کردم هم داشتم پلاستیک ها رو می شمردم ، حدودا 50 تایی می شد ، بعد از اتمام حرفهای دوستان من که حالا بیشتر متعجب شده بودم پرسیدم : این همه رو از کجا گرفتی؟ و باز با صبوری خاصی که از ویژگی عزیزان کرمانی است، جواب داد : غروب جیرجیرکها رو درختا جمع می شن ، هوا که تاریک شد دیگه نمی تونن پرواز کنن ما می ریم و یه چادر زیر درختا پهن می کنیم و بعد هم شاخه ها رو تکان می دیم تا بریزن پایین رو چادر . 

 انگار سوال بعدی منو هم حدس زده بود چون گفت این جیرجیرکها همین یکی دو ماهِ سال بیشتر پیدا نمی شن . مکالمه ما وقتی به اینجا رسید دوستان به من اعتراض کردن و گفتن : بابا طرف ما رو گرفته بیا بریم . تشکر کردم و راه افتادیم کمتر از صد متر دور شده بودیم که با یه فروشنده جوان دیگه جیرجیرک که اتفاقا بازارش هم داغ بود برخورد کردیم باز همون سوالها و همون جوابها ، اما ما همچنان مشکوک بودیم از راننده تاکسی ایی که ما رو تا هتل رساند پرسیدیم ، ایشون هم همون جواب ها رو تصدیق کرد. شاید اگه با چشم خودم نمی دیدم هیچ وقت این داستان باورم نمی شد .

                                                                                         سیرجان یکشنبه 30 مهرماه